YILAN HİKAYESİ

(alıntıdır)

    Bu iki kardeş ve yılan hikayesini Mesudi'nin Muruc ez-Zeheb adlı eserinde detaylı olarak buluyoruz. Onun anlattığına göre bir defasında Halife Abdülmelik minberden halka şöyle seslendi:

   '' Ey Kureyşliler! Bizler ve sizler cahiliye döneminde yolculuğa çıkan 2 kardeşe benzeriz. Bu iki kardeş, bir kayanın altındaki ağacın gölgesinde konaklamışlar. Tam kalkıp gideceklerken kayanın altından ağzında altın bulunan bir yılan çıkıp altını önlerine atmış. ''Bu, mutlaka bir hazineden

 geliyor !'' demişler. Üç gün orada beklemişler. Yılan her gün çıkıp onlara bir altın getiriyormuş. 

       Kardeşlerden biri diğerine, ''Ne zamana kadar bu yılanı bekleyeceğiz?Onu öldürüp, burayı kazalım ve bütün hazineleri alalım, ne dersin?'' demiş. Kardeşi buna karşı çıkmış, ''Belki de onu yok edecek, hazineyi de bulamayacaksın!'' demiş. Ama kardeşi itiraz etmiş ve eline bir balta alarak yılanın çıkmasını beklemiş. 

         Yılan çıkınca baltayı savurmuş, hayvanı başından yaralamış ama öldürememiş. Fakat yılan da ondan intikamını almış ve onu öldürüp deliğine çekilmiş. Kardeşi ayağa kalkıp onu gömmüş. Ertesi gün yılan başı sarılı olarak dışarı çıkmış, ama ağzında bir şey yokmuş. Adam ona '' Bak, yemin ederim ki sana bu yapılanı ben tasvip etmedim. Kardeşimi bu işten vazgeçirmeye çalıştım. Allah aramızda hakem olsun. Sen bana zarar verme, ben de sana zarar vermeyeyim ve yine eski şekilde devam edelim, ne dersin?'' Yılan, ''Olmaz!'' demiş. Adam ''Neden ama?'' deyince de şu cevabı vermiş: ''Biliyorum ki, kardeşinin mezarına baktıkça beni hiçbir zaman sevmeyeceksin ve bende yarayı hatırladıkça seni asla sevmeyeceğim.''

        

       - Ey Kureyşliler! Ömer başınıza geçti. Sert, katı ve kaba biriydi. Onu dinlediniz ve itaat ettiniz. Osman başınıza geçti. Yumuşak, halim selim biriydi; düşman kesildiniz ve onu öldürdünüz. Üzerinize Mesleme'yi gönderdik; sizi Harra Günü kılıçtan geçirdik. Ey Kureyşliler, biliyoruz ki siz Harra günü'nü hatırladıkça bizi hiçbir zaman sevmeyeceksiniz ve biz de Osman'nın katledilişini hatırladıkça sizi asla sevmeyeceğiz!''(Mesudi, Muruc ez-Zeheb, V, 280-282)

kaynak:ACAİBU'L MAKDUR, İBNİ ARABŞAH, SELENGE YAYINLARI, ÇEVİRİ: D. AHSEN BATUR, S.108-109